من آمـد م ای خـدا درد خود دوا کنم / رخصت بده در زنم هی خدا خدا کنم

ماه من شاه من مــهربان اله من / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من

شـرمـنـده رحـمــت و نـعـمـت الهـیم / عصیان شده موجب آه و روسیاهیم

گـشـته اشـکـم روان بر رخ سیاه من / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من

گرچه ازاین بنده ات جزخطا ندیده ای / روی گناهان من پرده ها کشیده ای

آبـرویـم نـبـر چـون تـویی پـنـــاه من / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من

ذکـر زبـانـم بـود یـا عـلـی یـاعـظـیــــم / بـنـما هـدایـت مـرا بر صراط مستقیم

عاصـیـم نادمـم اشـک مـن گـواه مــن / جان مـولـا عـلـی ، بگـذر از گـناه من